Peutertoets

Mijn kleinkind in Zwitserland is in september 4 jaar geworden en gaat pas het schooljaar daarop naar school. "Jammer van dat verloren jaar", zei iemand tegen mij..

Ooit gingen we massaal met directeuren naar Zweden om dat succesvolle onderwijsmodel te bekijken. In de huidige tijd is het onderwijs in Finland een toeristische trekpleister. Opmerkelijk in deze modellen: veel minder prestatiedruk, meer aandacht voor het kind, later naar de basisschool (vanaf 7 jaar), hoge waardering en respect voor het beroep. Maar we leren er schijnbaar geen ene moer van. Iedereen ziet dat de prestatiedruk op Nederlandse scholen enorm hoog is en alleen maar erger wordt. Iedereen ziet ook dat groepen groter worden en dat de invloed van 'Weer Samen Naar School' / 'Passend Onderwijs' de borgdruk in die groepen laat exploderen. Iedereen ziet ook dat het respect voor het beroep van leerkracht afneemt. Daardoor is de werkdruk zo toegenomen dat steeds meer leerkrachten stressproblemen hebben of met een burn-out voor langere tijd thuis komen te zitten.

Maar we blijven de kar maar volladen. Stekeblind!

Nu dan het voorstel voor een peutertoets. Zijn we de opgeleide kleuterleidsters vergeten die de ramp zagen aankomen en vochten voor hun kinderen om deze 4 en 5-jarigen alsjeblief de mogelijkheid te geven kind te kunnen zijn en niet de nadruk te leggen op de reken- en leesprestaties van de oudste kleuters? Die gevechten hebben ze dus verloren en waarschijnlijk omdat deze groep leerkrachten, speciaal opgeleid voor kleuters, aan het uitsterven is. En iedereen weet dat ze gelijk hadden!

Nu lees ik over een taaltoets voor peuters en, alhoewel ik reeds 'in ruste' ben, wind ik me weer op over de blindheid bij iedereen die voor de hierboven geschetste negatieve spiraal verantwoordelijk is.