"Dan bende de lul"

We fietsen heerlijk door het buitengebied van Boxtel. Het is een prachtig zonnige dag en we keuvelen wat over de nieuwe bestemming voor dit nog altijd agrarisch gebied als we op een t-splitsing geconfronteerd worden met een enorm uit de kluiten gewassen stier recht voor ons neus. Wat mij het eerst opvalt, naast het feit dat hij spieren heeft alsof hij dagelijks in de fitnessruimte verblijft en daarnaast ook nog een illegaal anaboletraject volgt, is dat zwengelende, paaskaarsachtige voorwerp, dat vanuit zijn achterpoten als een stuurstang naar voren wijst. Goeie genade. 

Mijn vrouw begint te lachen en zegt: “Weet je nog, toen bij de KI?

Lang geleden werd op een van onze personeelsdagen het KI-station (Kunstmatige Inseminatie) in Helvoirt aangedaan. Ik denk niet dat er een uitstapje is geweest waarbij zoveel gelachen is. Ik haal even een paar uitzonderlijke details naar voren.

We liepen door een stal waar zo op het eerste gezicht een aantal behoorlijk grote varkens hun intrek hadden genomen. Het bleken allemaal beren te zijn…

En toen kwam een man binnen met een zeer bijzonder beroep: ‘Berentrekker’. Op het moment dat hij één zo’n hok binnen ging, begon meneer d’n beer te grommen en te schuimbekken, waardoor wij allen een stapje achteruit deinsden. Wel viel ons op dat ‘Meneer de trekker’ geen enkel spoor van angst liet zien en op een rustige manier tegen de beer begon te spreken. Het dier was niet gevaarlijk, wat wij in eerste instantie dachten, maar super geil. Dat was nu wel duidelijk te zien toen hij op zijn zij in een droog gedeelte van het hok ging liggen. ‘Meneer de trekker’ knielde erbij, zette een grote emmer naast zich, trok handschoenen aan en begon met zijn werk. Wij, volwassenen leken wel gek geworden. Er stonden er een aantal op kisten, anderen waren op het tussenschot van het hok geklommen en er lagen er een paar op de grond om geen enkele beweging van deze unieke vakman te moeten missen. Het hele tafereel duurde volgens mijn herinneringen nog geen tien seconden. Dan werd met een vloeiende beweging de kurkentrekker-penis van de beer in de emmer gehangen en stroomde het vocht waar het allemaal om te doen was met bakken de emmer in. Een ongelooflijke hoeveelheid. Meneer de trekker zag de verbazing vooral bij zijn mannelijke kijkers en vertelde als toegift dat het toch zonde zou zijn als dit allemaal in één vrouwtje terecht zou komen. Wij helpen hem een beetje waardoor er meer dan duizend bevrucht kunnen worden. Jullie hebben daar toch geen hulp bij nodig wel?"....

Even later onze tweede verbazing, wanneer een andere medewerker van het station ons zijn beroep liet zien. Hij zat dagelijks in een stalen frame dat aan één kant bespannen was met een koeienhuid. Deze huid werd nog extra ingesmeerd met ‘koeienvocht’ om de stier, want daar was het allemaal voor bedoeld, te lokken. Ik had al eens gehoord dat een stier kleurenblind was, maar nu kwam ik erachter dat hij bijna stekenblind moest zijn. Hij dacht namelijk dat dat ijzeren frame met die huid het achterwerk van een koe was en zou het zodadelijk bespringen. De man nestelde zich in het stalen gevaarte en wachtte zonder blikken of blozen op de gevaarlijk stampende en briesende stier, die als een razende naderbij kwam. Op het moment dat het geslacht de cockpit binnen vlamde, stak de man er een ‘stierencondoom’ omheen en ving het pure kostbare vocht daarmee op. Ook dit was snel gebeurd en, terwijl wij dachten dat de man deze enorme klap zeer waarschijnlijk niet had overleefd, stapte hij rustig uit en plaatste het resultaat zorgvuldig in een soort koelbox aan de rand van de wei. 

Ik vroeg hem nog met een lach wat er gebeurde als hij mistastte….

“Dan bende de lul”,  antwoordde hij.