Wim

Wim

 

Overbuurman van mijn werk

Niets ontging hem in de buurt

Bemoeide zich met alles

 

Zijn hart maande hem tot rust

 

Wim

 

Pal voor zijn gezin

Trots op beide kinderen

En zeker op verdere kroost

 

Dan sprak hij echt vanuit zijn hart

 

Wim

 

Ik mocht hem graag

En sprak hem vaak

En bracht hem tot bedaren

 

Maar zijn hart kwam stil te staan

 


Munne vriend

Munne vriend

Zei opa als we speelden

Als hij supporterde langs de lijn

 

Munne vriend

Zei opa als we spraken

Als we mijmerden over de tijd

 

Munne vriend

Ben ik verloren

Nu opa er niet meer zal zijn

 


Noortje

Vreselijk

Onmogelijk

Het kan toch niet zo zijn dat zo'n brok energie

Zo'n fantastische meid die mensen alleen maar kracht geeft

Dat die er nu niet meer is?

 

Die bron

Die uitstraling

Zal toch altijd

Op elk moment dat we aan haar denken

Steeds weer aan ons wat energie geven om verder te kunnen gaan?

 

Noortje is hier niet meer

Maar Noortje is nog intenser in zoveel gedachten

En ze troost

Ze heelt

Ze troost en ze heelt onophoudelijk

Onuitputtelijk

Ze zal nooit opgeven en iedereen die ook maar even aan haar denkt

Zal ze troosten

 

Het kan niet waar zijn dat alles plots verdwenen is

We kunnen niet anders dan geloven dat ze zich vastklampt in ontelbare harten

Om te helpen

Om ons te laten voelen dat ze er is

Telkens als we haar beeld, haar ogen, haar lach weer voor ons zien

Moeten we weten dat ze er is

Voor jou

Voor jou en voor jou

Onophoudelijk

Onuitputtelijk

Ze zal altijd Noortje blijven

Die fantastische meid

Die energie gaf alleen al door er te zijn

Alleen al door je aan te kijken

En dat zal blijven

Dat is mogelijk

Noortje

Elke dag weer

 


Thieu

Het was in schooljaar 73-74 dat

Thieu klas 5a had en ik 5b

We samen de jongens hadden voor handenarbeid

De meisjes haakten, breiden of punnikten bij Bonita

Alleen Thieu mocht de stencilmachine repareren en draaien

Alleen Thieu liep dus vaak met inkthanden rond..

Toen al onze techneut

Toen al had hij alle tijd voor zijn werk

Zelfs woensdag tussen de middag nauwelijks tijd om te eten

Meteen terug naar zijn geliefde werkplek

 

Het was in het schooljaar 09-10 dat

Thieu mij verwelkomde in zijn klas toen ik even binnenviel

Hij legde het werk stil en vertelde de groep

Hoe wij samen gestart waren

Hoe lang dat al geleden was

Hoeveel plezier we hadden op de verschillende kampen

En, voegde hij er aan het eind aan toe

Hij gaat het langer volhouden dan ik

Ik probeerde hem nog op te peppen

Maar verliet de school met een brok in mijn keel

 

Het was pas geleden in het JBZ

Rustig één op één haalden we herinneringen op

Thieu kon zijn tranen niet bedwingen

En weer mijmerden we over nog meer hilarische momenten

We lachten

Maar als het maar even stil viel

Nam de donkere realiteit het weer over

En ik wilde wel oppeppen

En hij wilde ook wel hopen

Maar

 

Thieu

Je hebt nu alle tijd en alle rust

Maar wil je nog iets voor mij doen?

Maak net zoveel foto's als toen je hier was

Dan kun je mij straks

Als ik jou nog ooit tegenkom

Laten zien hoe het was

In de tijd dat jij daar arriveerde

 

 


Wadlopen

Wadlopers naar Schiermonnikoog:

 

Wat ben jij mooi vandaag

Ja

Het oog wil ook wad

 


The house of the homeless mind

Waarheen

Gemeen

Want deuren

Verscheuren

Mijn verstand

 

Ik zoek

Vervloek

Want muren 

Verduren

Mijn geschreeuw

 

Hoe nutteloos

Verscheurend

Geschreeuw

Want

De deur van de eeuw

Wijst naar ruimten

Zonder ramen

Zonder muren

Zonder iets

 

Leeg 

Oneindig

Rusteloos